Czipowanie psa – czy jest to bolesne dla zwierzęcia?
Czipowanie psa stało się jednym z najczęściej stosowanych sposobów identyfikacji zwierząt. Choć proces ten jest stosunkowo szybki i prosty, wielu właścicieli psów zastanawia się, czy wiąże się on z jakimś bólem lub stresem dla ich pupila. W tym artykule odpowiemy na to pytanie, a także wyjaśnimy, na czym polega samo czipowanie, jakie są potencjalne odczucia psa podczas tego zabiegu i jak można zadbać o jego komfort. Zrozumienie tych kwestii pomoże rozwiać wszelkie wątpliwości, które mogą pojawić się przed podjęciem decyzji o czipowaniu.
Czym jest czipowanie psa?
Czipowanie psa to proces polegający na wszczepieniu małego, elektronicznego urządzenia – czipu – pod skórę zwierzęcia. Czip ma wielkość ziarna ryżu i zawiera unikalny numer identyfikacyjny, który może być odczytany za pomocą specjalnego skanera. Dzięki temu właściciele mogą w szybki sposób odzyskać swojego psa, jeśli ten się zgubi lub zostanie skradziony. Proces wszczepiania czipu jest bezpieczny, szybki i minimalizuje ryzyko pomyłek związanych z tradycyjnymi metodami identyfikacji, jak np. obroża z adresówką.
Czy czipowanie psa jest bolesne?
Wielu właścicieli psów zastanawia się, czy czipowanie jest bolesne dla zwierzęcia. Odpowiedź na to pytanie zależy od kilku czynników, takich jak temperament psa, jego wiek czy doświadczenie z wizytami u weterynarza. W rzeczywistości, czipowanie jest procedurą mało inwazyjną i zwykle nie wiąże się z dużym dyskomfortem.
1. Procedura czipowania
Sam zabieg czipowania polega na wprowadzeniu igły z czipem pod skórę psa. Weterynarz wykonuje to w miejscu, które jest zazwyczaj niezbyt wrażliwe, najczęściej w okolicy karku. Warto zaznaczyć, że igła jest stosunkowo grubsza od standardowych igieł wykorzystywanych do szczepień, ale jej wielkość nie powoduje większego bólu. Wprowadzenie czipu odbywa się bardzo szybko, zazwyczaj trwa to kilka sekund. Pies może poczuć lekkie ukłucie, ale nie jest to intensywny ból.
2. Czego doświadcza pies podczas czipowania?
Psy, podobnie jak ludzie, mogą różnie reagować na ból i dyskomfort. Większość zwierząt po czipowaniu nie wykazuje wyraźnych oznak bólu. Może jedynie chwilowo wyrazić zaskoczenie lub lekką niechęć, szczególnie jeśli nie są przyzwyczajone do takich zabiegów. Weterynarze zazwyczaj stosują techniki uspokajania zwierzęcia, aby zminimalizować stres związany z zabiegiem. W przypadku szczególnie wrażliwych psów można rozważyć zastosowanie znieczulenia miejscowego, chociaż w zdecydowanej większości przypadków nie jest ono konieczne.
3. Czipowanie a stres psa
Choć czipowanie nie wiąże się z dużym bólem, może powodować pewien stres związany z nieznanym doświadczeniem. Psy, które nie są przyzwyczajone do wizyt u weterynarza, mogą odczuwać lęk w obliczu nowej sytuacji. Ważne jest, aby podczas czipowania zachować spokój, a także skorzystać z metod uspokajających, takich jak głaskanie czy mówienie do psa w łagodny sposób. W niektórych przypadkach, jeśli pies jest bardzo nerwowy, warto skonsultować się z weterynarzem na temat dodatkowych metod zmniejszenia stresu, takich jak podanie leków uspokajających przed zabiegiem.
4. Jakie są reakcje po czipowaniu?
Po zabiegu większość psów wraca do normy niemal natychmiast. Czipowanie nie wymaga długiego okresu rekonwalescencji, a pies może kontynuować swoje codzienne czynności. W rzadkich przypadkach może pojawić się niewielkie zaczerwienienie lub obrzęk w miejscu wszczepienia czipu, ale są to objawy, które zazwyczaj ustępują w ciągu kilku dni. Właściciele powinni jednak monitorować miejsce wszczepienia czipu i w razie jakichkolwiek niepokojących objawów skontaktować się z weterynarzem. Czipowanie psa to bezpieczny, szybki i skuteczny sposób identyfikacji, który nie wiąże się z dużym bólem. Większość psów przechodzi zabieg bez większego stresu, choć może to zależeć od temperamentu zwierzęcia. Dla właścicieli, którzy martwią się o komfort swojego pupila, dobrym rozwiązaniem może być rozmowa z weterynarzem na temat dodatkowych metod uspokajających. Pamiętajmy, że korzyści płynące z czipowania – w postaci szybkiej identyfikacji zgubionego psa – zdecydowanie przewyższają minimalny dyskomfort, który może towarzyszyć zabiegowi.
Czipowanie psa a prawo – czy jest obowiązkowe?
1. Czipowanie psa w Polsce – przepisy prawne
W Polsce czipowanie psów nie jest wprost wymagane przez prawo w przypadku wszystkich zwierząt, ale w niektórych sytuacjach staje się obowiązkowe. Wprowadzenie tego systemu identyfikacji stało się kluczowym elementem dbania o bezpieczeństwo zwierząt i ich właścicieli. Zgodnie z ustawą o ochronie zwierząt oraz przepisami lokalnymi, w Polsce czipowanie psów jest wymagane w przypadku psów, które mają uczestniczyć w wydarzeniach publicznych, takich jak wystawy czy zawody. Co więcej, czipowanie jest obowiązkowe dla psów, które trafiają do schronisk oraz dla zwierząt przekraczających granice kraju. Choć nie ma ogólnopolskiego obowiązku czipowania każdego psa, wiele gmin wprowadziło lokalne przepisy nakładające obowiązek czipowania zwierząt. W takich przypadkach właściciele psów muszą dostosować się do regulacji obowiązujących w danej gminie. Ważnym aspektem jest również fakt, że czipowanie ułatwia identyfikację psa w przypadku zaginięcia lub kradzieży, co zwiększa szanse na odzyskanie pupila.
2. Dlaczego czipowanie psa jest ważne?
Czipowanie psa to proces, który znacząco wpływa na bezpieczeństwo zwierzęcia. Implant pod skórą psa pozwala na trwałą identyfikację, co ułatwia odzyskanie zwierzęcia w przypadku zaginięcia. Jest to niewielki, bezpieczny mikroczip, który zawiera unikalny numer identyfikacyjny. Dzięki niemu, nawet jeśli pies się zgubi, służby porządkowe lub schroniska, które posiadają odpowiedni skaner, mogą szybko zidentyfikować właściciela. Dodatkowo, mikroczip stanowi alternatywę dla tradycyjnych obroży z adresówkami, które mogą zostać zgubione lub usunięte przez złodziei. Bezpieczeństwo psa to nie tylko komfort psychiczny właściciela, ale także ważny element ochrony przed potencjalnymi nielegalnymi działaniami, takimi jak kradzież. Czipowanie daje również możliwość łatwego przekroczenia granicy, jeśli pies podróżuje z właścicielem, ponieważ mikroczip jest powszechnie uznawany przez służby celne i weterynaryjne.
3. Przepisy dotyczące czipowania psów w innych krajach UE
W krajach Unii Europejskiej przepisy dotyczące czipowania psów różnią się, jednak wiele państw wprowadziło obowiązek czipowania psów. Na przykład w Niemczech, Francji czy Włoszech czipowanie psów stało się wymogiem prawym, co ma na celu nie tylko ochronę zwierząt, ale i zapewnienie bezpieczeństwa publicznego. Czipowanie staje się obowiązkowe w momencie rejestracji psa, co ma na celu wyeliminowanie bezdomnych zwierząt oraz umożliwienie szybszej identyfikacji w przypadku zaginięcia. Warto zaznaczyć, że niektóre kraje wprowadziły również obowiązek czipowania psów już w momencie ich narodzin lub przy adopcji z schronisk. Czipowanie, jako element rejestracji zwierząt, pozwala na ścisłą kontrolę nad populacją psów oraz na szybsze reagowanie w przypadku jakichkolwiek nielegalnych działań.
4. Kiedy czipowanie psa jest obowiązkowe?
- W przypadku psów przeznaczonych do adopcji – psy, które trafiają do schronisk, muszą być czipowane przed ich wydaniem nowemu właścicielowi.
- W przypadku psów podróżujących poza granice Polski – psy, które wyjeżdżają za granicę, muszą być czipowane, aby spełniały normy weterynaryjne w krajach UE.
- Przy rejestracji psa w niektórych gminach – niektóre samorządy wprowadzają lokalne przepisy obligujące właścicieli psów do czipowania ich zwierząt.
- W przypadku psów ras uznawanych za niebezpieczne – psy, które są uznawane za rasy niebezpieczne, muszą być czipowane zgodnie z przepisami prawa.
W każdym przypadku, czipowanie jest proste, szybkie i bezpieczne, a koszt tej procedury w Polsce wynosi zazwyczaj od 50 do 100 zł. Decyzja o czipowaniu psa, choć często dobrowolna, ma kluczowe znaczenie w kwestii bezpieczeństwa zwierzęcia oraz właściciela. Coraz więcej osób decyduje się na tę procedurę, mając na uwadze jej korzyści, a także wymagania prawne w przyszłości.
Czym jest mikroczip i jak działa w praktyce?
Mikroczip to niewielkie urządzenie, które może zmienić życie właścicieli zwierząt domowych, zapewniając im większe bezpieczeństwo i komfort. Stosowany w czipowaniu psów, mikroczip stanowi rodzaj identyfikatora, który pomaga w przypadku zagubienia lub kradzieży zwierzęcia. Pomimo niewielkich rozmiarów, mikroczip jest niezwykle skutecznym narzędziem identyfikacyjnym, które działa na zasadzie unikalnego kodu, stanowiącego numer seryjny przypisany do zwierzęcia. Dzięki temu, każdemu psu można przypisać jednoznaczną tożsamość, co jest szczególnie ważne w sytuacjach kryzysowych.
Co to jest mikroczip?
Mikroczip to maleńkie urządzenie o rozmiarze zbliżonym do ziarnka ryżu, które zawiera unikalny numer identyfikacyjny. Jest to urządzenie pasywne, co oznacza, że nie wymaga zasilania ani baterii do pracy. Mikroczip działa na zasadzie technologii RFID (Radio Frequency Identification), co oznacza, że komunikuje się za pomocą fal radiowych. Proces czipowania jest prosty i bezbolesny – mikroczip zostaje zaimplantowany pod skórą psa, zwykle w okolicach szyi lub między łopatkami, przy pomocy igły. Implantacja trwa zaledwie kilka sekund, a po zabiegu nie wymaga żadnej specjalnej opieki, poza regularnym monitorowaniem stanu zdrowia psa.
Jak działa mikroczip w praktyce?
Praca mikroczipu opiera się na wykorzystaniu fal radiowych. Kiedy mikroczip zostaje aktywowany przez specjalny czytnik, wytwarza on odpowiedź zawierającą unikalny numer identyfikacyjny zwierzęcia. Czytnik odczytuje ten numer i przesyła go do bazy danych, w której zarejestrowane są dane właściciela psa. Oznacza to, że po zeskanowaniu mikroczipu, pracownicy schronisk, weterynarze czy służby porządkowe mogą uzyskać natychmiastowy dostęp do informacji o właścicielu psa, co ułatwia szybkie skontaktowanie się z nim i zwrócenie zgubionego zwierzęcia. Czipowanie psa jest skuteczną metodą w zapobieganiu bezdomności, a także pomaga w przypadku kradzieży zwierzęcia, ponieważ umożliwia jego łatwą identyfikację.
Jakie korzyści płyną z czipowania psa?
- Bezpieczeństwo zwierzęcia: Czip zapewnia, że w przypadku zagubienia psa, możliwe jest jego szybkie odzyskanie dzięki łatwej identyfikacji właściciela.
- Trwałość rozwiązania: Mikroczip nie wymaga wymiany baterii, a jego działanie jest efektywne przez całe życie psa, co czyni go wygodnym rozwiązaniem.
- Wygoda: Implantacja mikroczipu jest szybka, bezbolesna i nie wymaga dużych przygotowań, co czyni ją dostępną dla wszystkich właścicieli psów.
- Zapobieganie kradzieży: Dzięki mikroczipowi, psy stają się mniej atrakcyjne dla potencjalnych złodziei, ponieważ w razie kradzieży łatwiej jest udowodnić ich prawowite pochodzenie.
- Podstawowa identyfikacja: Mikroczip jest skuteczną alternatywą dla tradycyjnych obroży z identyfikatorem, które mogą się zgubić lub zostać zdjęte przez złodzieja.
Gdzie i jak można zarejestrować mikroczip?
Po implantacji mikroczipu, ważne jest, aby zarejestrować go w odpowiedniej bazie danych. W Polsce istnieje kilka takich baz, które są zarządzane przez różne organizacje i służby. Rejestracja jest kluczowa, ponieważ tylko wtedy, gdy mikroczip jest zarejestrowany, można go powiązać z właścicielem psa. Warto pamiętać, że proces rejestracji jest szybki i zazwyczaj odbywa się za pośrednictwem internetu. Właściciel psa podaje dane kontaktowe, takie jak numer telefonu, adres e-mail, a także dane psa (rasa, wiek, kolor sierści itp. ). Rejestracja zapewnia, że w razie zaginięcia psa, odpowiednie służby mogą skontaktować się z właścicielem, umożliwiając szybki powrót zwierzęcia do domu.
Jakie są ograniczenia mikroczipów?
Chociaż mikroczipy oferują wiele korzyści, nie są wolne od pewnych ograniczeń. Po pierwsze, mikroczip nie jest lokalizatorem GPS, więc nie pozwala na śledzenie psa w czasie rzeczywistym. Oznacza to, że po zaginięciu psa, mikroczip nie umożliwia jego natychmiastowej lokalizacji, a jedynie identyfikację. Po drugie, choć mikroczipy są niezwykle bezpieczne, zdarzają się rzadkie przypadki, w których mogą zostać przemieszczone pod skórą psa. W takich sytuacjach odczytanie mikroczipu może być utrudnione, ale współczesne technologie czytników są na tyle zaawansowane, że zwykle nie ma problemu z jego wykryciem. Ponadto, jak każda ingerencja w organizm, czipowanie wiąże się z minimalnym ryzykiem infekcji lub reakcji alergicznych, chociaż takie przypadki są wyjątkowo rzadkie. , mikroczip to innowacyjne i bezpieczne rozwiązanie, które pozwala na łatwą identyfikację psa, zwiększając jego bezpieczeństwo. Właściciele psów, którzy zdecydują się na ten krok, mogą mieć pewność, że ich pupil jest dobrze zabezpieczony w przypadku zaginięcia. Pomimo kilku ograniczeń, takich jak brak funkcji lokalizacyjnej, mikroczip stanowi jedno z najbardziej efektywnych narzędzi identyfikacyjnych dostępnych na rynku, zapewniając spokój umysłu właścicielom psów.
Czipowanie psa – co to właściwie oznacza?
Czipowanie psa to proces, który polega na wszczepieniu mikroczipa – małego urządzenia elektronicznego, które umożliwia identyfikację psa w przypadku zaginięcia lub kradzieży. Czip jest wielkości ziarnka ryżu, a jego głównym zadaniem jest przechowywanie unikalnego numeru identyfikacyjnego, który może być odczytany za pomocą specjalnego urządzenia – czytnika mikroczipów. Mikroczip nie zawiera baterii ani żadnych innych źródeł energii, działa wyłącznie na zasadzie pasywnej, co oznacza, że nie wymaga żadnej obsługi ani wymiany. Wszczepienie czipu to bezpieczna procedura, która zyskuje na popularności w wielu krajach, w tym w Polsce.
Dlaczego czipowanie psa jest ważne?
Czipowanie psa jest jednym z najskuteczniejszych sposobów zapewnienia bezpieczeństwa naszemu pupilowi. Dzięki czipowi właściciel może łatwiej odnaleźć psa, jeśli ten się zgubi lub zostanie skradziony. Zwykłe obroże i adresówki mogą się zniszczyć, zgubić lub zostać zdjęte, natomiast czip jest trwale wszczepiony pod skórą, co czyni go bardziej niezawodnym. Warto dodać, że mikroczipy są obecnie bardzo powszechnie stosowane, a wiele schronisk i weterynarzy zaleca ich wszczepienie jako formę identyfikacji zwierząt. Ponadto, w niektórych krajach czipowanie psów stało się obowiązkowe.
Jak wygląda proces czipowania psa?
Proces czipowania psa jest szybki, bezpieczny i niemal bezbolesny. Zwykle wykonuje się go w gabinecie weterynaryjnym. Czip wprowadza się pod skórę, zazwyczaj w okolicy szyi lub między łopatkami, przy użyciu specjalnej igły. Zabieg ten trwa tylko kilka sekund i nie wymaga znieczulenia, ponieważ igła jest cienka, a sam czip wprowadzany pod skórę nie powoduje dużego dyskomfortu. Po wprowadzeniu czipu weterynarz sprawdza, czy urządzenie zostało poprawnie wszczepione, a numer identyfikacyjny można odczytać za pomocą czytnika.
Co zawiera mikroczip?
Mikroczip zawiera unikalny numer identyfikacyjny, który jest powiązany z danymi właściciela psa w specjalnych bazach danych. Numer ten jest przypisany do konkretnego zwierzęcia i nie zmienia się przez całe życie psa. Czip sam w sobie nie zawiera żadnych informacji osobowych o właścicielu, ale po jego odczytaniu przez czytnik, można skontaktować się z właścicielem poprzez dane zapisane w bazie danych. Warto zaznaczyć, że po wszczepieniu czipu ważne jest, aby właściciel psa zaktualizował swoje dane w odpowiednich rejestrach, w przeciwnym razie mikroczip nie będzie pełnił swojej roli.
Korzyści z czipowania psa:
- Trwała identyfikacja – mikroczip nie jest w stanie się zgubić ani zniszczyć.
- Bezpieczeństwo – łatwiejsze odnalezienie psa w przypadku zaginięcia lub kradzieży.
- Legalność – w wielu krajach czipowanie psów jest obowiązkowe.
- Prostota i bezbolesność – procedura jest szybka i niemal bezbolesna.
- Możliwość odczytania danych – każda akcja związana z czipem jest rejestrowana, a numer może być łatwo sprawdzony przez służby weterynaryjne lub schroniska.
Gdzie można wszczepić czip psu?
Wszczepienie mikroczipu psu jest usługą dostępną w większości gabinetów weterynaryjnych oraz schroniskach. Coraz więcej klinik weterynaryjnych oferuje tę usługę w ramach standardowej opieki zdrowotnej dla zwierząt. Warto również pamiętać, że niektóre gminy lub fundacje prowadzą programy, które oferują czipowanie psów za darmo lub po obniżonej cenie, zwłaszcza w przypadku psów adopcyjnych. Zanim zdecydujemy się na czipowanie, warto skonsultować się z lekarzem weterynarii, aby wybrać najlepszą opcję dla naszego pupila.
Czy czipowanie psa jest obowiązkowe?
W Polsce czipowanie psów nie jest jeszcze obowiązkowe, ale w wielu krajach zachodnioeuropejskich, takich jak Szwecja, Dania czy Holandia, stało się standardem, a w niektórych miejscach również wymogiem prawnym. Obowiązek czipowania psów wprowadzono m. in. w celu ograniczenia bezdomności zwierząt, poprawy opieki nad nimi oraz łatwiejszego identyfikowania właścicieli w przypadku zaginięcia. Choć w Polsce obowiązek ten nie został jeszcze wprowadzony, coraz więcej osób decyduje się na czipowanie swoich pupili z uwagi na jego liczne zalety i bezpieczeństwo.
Gdzie umieszczany jest mikroczip u psa?
Chipowanie psa jest popularną metodą identyfikacji zwierząt domowych, która pozwala na szybkie i skuteczne odnalezienie zagubionych psów. Mikrochipy to małe urządzenia o wielkości ziarenka ryżu, które umożliwiają przechowywanie unikalnych danych identyfikacyjnych. Jednak dla wielu właścicieli psów pojawia się pytanie: gdzie umieszczany jest mikroczip u psa? Odpowiedź na to pytanie może wydawać się prosta, ale istnieje kilka ważnych aspektów, które warto rozważyć przed podjęciem decyzji o chipowaniu swojego pupila.
Typowe miejsce umiejscowienia mikroczipa u psa
Mikroczip u psa zazwyczaj umieszczany jest pod skórą w okolicy szczęki, między łopatką a karkiem. Jest to najczęściej wybierane miejsce przez weterynarzy, ponieważ charakteryzuje się łatwością w dostępie oraz niskim ryzykiem powikłań. Przeprowadzenie procedury jest dość szybkie i bezbolesne, co sprawia, że nie jest to skomplikowany zabieg. Warto dodać, że mikroczip w tym miejscu ma minimalny wpływ na codzienne życie psa, a jego obecność nie powoduje żadnych niedogodności.
Dlaczego miejsce za karkiem?
Wybór tego miejsca ma na celu zminimalizowanie ryzyka uszkodzenia mikroczipa oraz zapewnienie jego trwałej lokalizacji. Mikroczip nie zmienia swojego położenia, co sprawia, że nie ma obawy, iż zostanie przypadkowo usunięty, np. podczas szarpania się psa z innym zwierzęciem. Ponadto, ta okolica ciała jest najczęściej najmniej wrażliwa, co zmniejsza stres i ból, jaki może towarzyszyć podczas zabiegu.
Alternatywne lokalizacje mikroczipa u psa
Choć najczęściej mikroczip jest wszczepiany w okolicy karku, istnieją sytuacje, w których weterynarz może zdecydować się na inne miejsce w ciele psa. Mikroczip może być umieszczony również:
- W pobliżu łopatki: Jest to alternatywne miejsce w przypadku, gdy skóra na karku jest zbyt gruba lub dostęp do tej okolicy jest trudny.
- Na boku ciała: W niektórych przypadkach, zwłaszcza u psów o wyjątkowo gęstej sierści, może być wskazane umieszczenie mikroczipa w okolicy boku.
- W okolicach uda: Choć jest to mniej powszechne, w przypadku większych psów lub tych z wyjątkowymi wymaganiami zdrowotnymi, mikroczip może zostać umieszczony w tej okolicy ciała.
Jak przeprowadza się zabieg wszczepienia mikroczipa?
Zabieg wszczepienia mikroczipa u psa jest prosty, bezpieczny i szybki. Przeprowadza go wykwalifikowany weterynarz lub specjalista w tej dziedzinie. Sam zabieg polega na wprowadzeniu mikroczipa do ciała psa za pomocą specjalnej igły. W procesie tym, zwierzę zazwyczaj nie potrzebuje żadnego znieczulenia, ponieważ igła jest cienka, a wkłucie mało bolesne. Po wykonaniu zabiegu, mikroczip pozostaje na stałe w ciele psa, a jego obecność jest niemal niewyczuwalna. Po wszczepieniu mikroczipa właściciel psa otrzymuje numer identyfikacyjny, który jest zapisywany w bazie danych. Ten numer pozwala na szybką identyfikację psa w przypadku jego zagubienia lub znalezienia przez osoby trzecie. Mikroczip nie wymaga zasilania ani baterii, działa przez cały czas, nie zmieniając swojego rozmiaru czy kształtu.
Jakie są korzyści z umieszczenia mikroczipa?
Wszczepienie mikroczipa w odpowiednie miejsce ma wiele korzyści, zarówno dla psa, jak i jego właściciela. Oto najważniejsze z nich:
- Bezpieczeństwo: Mikroczip umożliwia szybkie odzyskanie psa w przypadku zaginięcia lub kradzieży. Dzięki niemu łatwo można sprawdzić, kto jest właścicielem danego zwierzęcia.
- Trwałość: W odróżnieniu od obroży czy innych identyfikatorów, mikroczip nie może zostać zgubiony ani zniszczony. Jest to rozwiązanie permanentne.
- Legalność: W wielu krajach chipowanie psów jest obowiązkowe, zwłaszcza w przypadku zwierząt, które będą podróżować za granicę. Dzięki mikroczipowi można uniknąć problemów związanych z przepisami prawnymi.
- Prewencja: Mikroczip pomaga w zapobieganiu porwaniom psów oraz ułatwia ich odnalezienie przez odpowiednie służby.
Umiejscowienie mikroczipa u psa ma kluczowe znaczenie dla skutecznej identyfikacji zwierzęcia w przypadku zaginięcia. Najczęściej wybierane miejsce to okolice karku, gdzie zabieg jest szybki, bezpieczny i bezbolesny. Alternatywne lokalizacje mogą być stosowane w specyficznych przypadkach. Korzyści płynące z chipowania psa są ogromne i obejmują bezpieczeństwo, trwałość oraz zgodność z przepisami prawnymi. Chipowanie to inwestycja w bezpieczeństwo naszego pupila, która w razie potrzeby może okazać się bezcenna.